عقاید یک "آدم" به زبان خودمانی!

ما همين كه وارد مبارزه شديم يا قصد آن را كرده حرفش را زديم و از خدا خواستيم، توقع داريم نصف شب فرشته پيروزي در خانه ما را بكوبد، غافل از آن كه در دنيا تا مقدمات چيزي فراهم نشود و مثل ميوه نرسد، آن منظور و محصول يا مصنوع تحقق نخواهد يافت … براي زايمان مولود جديد بايد طبقات اجتماع، بار حمل و درد وضع آن را چشيده و بي خوابي و صدمات تر و خشك كردنش را ديده و قدرش را دانسته باشند تا عزيزش بدارند و حفظش كنند.

پاراگراف فوق نقل قولیست از مهندس مهدی بازرگان که مبارزان را به صبر ، امید ، استقامت و جهد و کوشش فرا میخواند . او تاکید می کند که راه ، راه طولانی و سخت و پرپیچ و خمی است و در این راه هزینه ها باید داد . فی الواقع یادآوری چنین نکته ای ، می تواند مردم را از ناامیدی برهاند و سختی ها را به امید پایانی شیرین ، آسان کند . اگر کمی به این پاراگراف بیاندیشیم و به عملکرد و مواضع او پیش از انقلاب 57 خوب بنگریم می توانیم شباهتهای بسیاری را با موضع گیری مهندس میرحسین موسوی – پس از انتخابات ریاست جمهوری سال هزار و سیصد هشتاد و هشت – بیابیم .

میرحسین نیز همواره چون مرحوم بازرگان مردم را به صبر و امید دعوت کرد تا جایی که سال 89 را سال صبر و استقامت می نامد و دولت خود را دولت امید ! مهندس موسوی دردو دیدار آخر با خانواده اش دو جمله بسیار مهم و امیدوار کننده برای جنبش سبز بر زبان می آورد . اولین جمله او که مربوط میشود به حضور او در مراسم تشییع پدرش است که مردم را به صبر دعوت میکند و سه بار بصورت متوالی میگوید : «صبر صبر صبر …»
و دومین جمله مهم او در دیدار اخیرش با فرزندانش است که میگوید : «آینده روشن است… » . او باز هم علی رغم اینکه ناامیدی خود را از حاکمیت و به تبع آن شرکت در انتخابات ابراز میدارد اما تلاش میکند که امید را به سبزها بازگرداند و جنبش مردمی را مثل گذشته سبز و پویا بنماید … جنبشی که با اسارت رهبرانش بسیار منزوی و سرد شده بود . با تمام این اوصاف خبر اخیر از میرحسین ، جانی دوباره به جنبش سبز بخشید !

به امید آزادی همه‌ی اسرا و زندانیان سیاسی …

به نام خدا

انا لله و انا الیه راجعون

ما همه از خداییم و به او باز میگردیم، با درود بر مهندس میرحسین موسوی رییس جمهور منتخب ملت ایران در انتخابات سال ۱۳۸۸ که برای احقاق حقوق مردم تسلیم مستبدین نشد و به زیر پرچم خود فروختگان نرفت و اکنون در بند استبداد و دژخیمان به ظاهر ایرانیانی به سر میبرد که هیچگونه ارزشی برای ایرانیان قایل نیستند و همچنین با درود فراوان به خانواده ی موسوی که در راه مبارزه برای آزادی مردم ایران از گزندهای گوناگون بی نصیب نمانده اند. ما وبلاگ نویسان سبز که با امکانات حداقلی خودمان و به درجات گوناگون در پی بیانیه ی شما مبنی بر گسترش آگاهی شروع به فعالیت و خبر رسانی و گهگاهی تحلیل و رایزنی در مورد مسایل خبری پرداخته ایم و همچنین در این راه برخی از ما از گزند نیروهای خود فروخته ی حکومتی هم بی نصیب نبوده ایم، درگذشت پدر گرامیتان مرحوم سید میراسماعیل موسوی را به شما و خانواده محترمتان تسلیت عرض مینماییم و از خداوند منان برای آن مرحوم طلب آمرزش و برای شما طول عمر با عزت روز افزون را طلب می کنیم.

میرحسین عزیز!

همه می دانیم که استبداد پایدار نخواهد بود و ما همگی تا روزی که ایران و ایرانی طعم آزادی را بچشد و خود را از بند خود فروختگان و دورویان رها ببیند پشتیبان شما هستیم و بدانید که رسالت ما هیچ چیزی بجز رسیدن به نقطه ی سرافرازی ایران و ایرانی نیست و همینجا اعلام می کنیم که با تمام وجود به کار خود ادامه خواهیم داد و همچنین صمیمانه صبر و استقامت شما را در مقابل سختی های موجود می ستاییم و بر خود می بالیم که در انتخاب خود اشتباه نکرده ایم.

جمعی از وبلاگنویسان سبز

لینک در کلمه

مجید تقیلو، شخص موتور سوار